Ανάστατοι, πλήρεις οργής και αγανάκτησης, είναι οι κάτοικοι της Τοπικής Κοινότητας Κατάκαλης του Δήμου Δεσκάτης που πληροφορήθηκαν -πολύ καθ...
Ανάστατοι, πλήρεις οργής και αγανάκτησης, είναι οι κάτοικοι της Τοπικής Κοινότητας Κατάκαλης του Δήμου Δεσκάτης που πληροφορήθηκαν -πολύ καθυστερημένα αλήθεια- τη Δευτέρα 3/9/2018 την Απόφαση 128/28-11-2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Γρεβενών, με την οποία αναγνωρίζει τον Α. Λ. κύριο 1303,825 στρεμμάτων από 7000 που μέχρι το καλοκαίρι 2013 αποτελούσαν δημόσια δασική περιουσία. Γενιές Κατακαλιωτών έζησαν με το δάσος αυτό που περιέβαλλε το χωριό. Βόσκησαν αμέτρητα ζώα, ζεστάθηκαν από την ξύλευσή του, τράφηκαν από τα θηράματα και τους καρπούς του, αξιοποιούσαν τα νερά στις καλλιέργειές τους, προστατεύτηκαν σε δύσκολες εποχές, υπήρξε αναπόσπαστο στοιχείο της ίδιας της ύπαρξης της Κατάκαλης και της ζωής των κατοίκων. Στο δάσος αυτό εμπεριέχεται και ένα μέρος του Φράγματος – [Λίμνη Καραβίδας] που δημιούργησε η Πολιτεία εδώ και δεκαετίες!
Μέρος της δασικής έκτασης αλλά και τμήμα της λίμνης Καραβίδας που διεκδικείται από τους επίδοξους τσιφλικάδες Χρησιμοποιείται για αρδευτικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχαγωγικούς - πολιτιστικούς λόγους. Είναι πασίγνωστες και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο οι ποικιλόμορφες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνουν κάθε χρόνο η Τοπική Κοινότητα και ο Πολιτιστικός Σύλλογος σε συνεργασία με το Δήμο.
Το βράδυ της ίδιας μέρας οι κάτοικοι της Κατάκαλης έκαναν Γενική Συνέλευση, εκφράσανε την αγανάκτηση τους για την επιχειρούμενη αδικία αλλά και διατράνωσαν ομόφωνα την απόφαση να υπερασπιστούν το δημόσιο δάσος και τα συμφέροντα τους, εξέλεξαν δε Συντονιστική Επιτροπή να οργανώσει τον παραπέρα αγώνα τους, τόσο σε δικαστικό επίπεδο – ασκήθηκε ήδη έφεση από τη Δασική Υπηρεσία Γρεβενών - όσο και σε κοινωνικό και πολιτικό.
Εκθέτουμε παρακάτω βασικά στοιχεία της υπόθεσης
Με το Διανεμητήριο 5009/23-9-1927 του συμβολαιογράφου Γρεβενών, με το οποίο μοιράζεται η περιουσία του αποθανόντος -1918-Νικολάου Ηλία, συμφωνείται από τους κληρονόμους «…Η Τριανταφυλλιά χήρα Νικολάου Ηλία λαμβάνει εις την κυριότητα και κατοχήν της το ήμισυ του εν τη Κατάκαλη κειμένου εν τη θέσει Σιούτσα μύλου μετά οικοπέδου και λοιπών δια την λειτουργίαν του αναγκαίων και βοηθητικών εδαφών , αυλάκων, σκευών, εργαλείων και λοιπών του ετέρου εξ αδιαιρέτου ημίσεως ανήκοντος εις την Αθηνάν χήραν Ανδρέου Γίτσιου.]] . Στη συνέχεια δια του 5224/20-10-1927 του ιδίου συμβολαιογράφου -με αυτούσια επανάληψη του περιγραφόμενου ακινήτου- το μερίδιο της Τριανταφυλλιάς Ηλία πωλείται-14500δρχ-στο γιο της Θεμιστοκλή Ν. Ηλία.
Λόγος γίνεται λοιπόν για μικρής έκτασης γη- οικόπεδο. Ποια στοιχειώδης λογική δε θα κατέγραφε ιδιοκτησία δασών χιλιάδων στρεμμάτων και θα την εκτιμούσε πάμφθηνα; Σε ακολουθία των 5009 και 5224, με το 769/21-6-1929 του συμβολαιογράφου Γρεβενών οι Αθηνά Γίτσιου και Θεμιστοκλής Ηλίας πωλούν -60000 δρχ- τον υδρόμυλο με όλα τα σχετικά του στα αδέλφια Ευάγγελο-Παναγιώτη-Νικόλαο-Χρήστο Γεωργίου Λ., γεωργούς από την Κατάκαλη.
Είναι δε γνωστό ότι ήδη από το 1931 - αλλά και μεταγενέστερα - με τη διανομή δημόσιας γης(από απαλλοτρίωση των τσιφλικιών) χορηγήθηκαν και στα αδέλφια Λ. και στη χήρα μάνα τους τουλάχιστον εκτάσεις 41 στρεμμάτων στον καθένα, γιατί θεωρούνταν και ήταν είτε μικροκληρούχοι είτε ακτήμονες! Είναι δυνατόν η Πολιτεία που απαλλοτρίωνε τσιφλικάδικες εκτάσεις να χορηγούσε γη σε ήδη-από 1929-νέους τσιφλικάδες, όπως διατείνεται ο συγκεκριμένος!
Με τις αποφάσεις 9/1979 και 10/12-10-1979 του Ειρηνοδικείου Δεσκάτης (δικαστής ο ειρηνοδίκης Γρεβενών Άγγελος Λιάπης) αναγνωρίζονται ως ιδιοκτησίες των Ν. Λ. και των Γ., Σ. Λ. εκτάσεις 1500m2 και 1000m2 αντίστοιχα, συνολικά 2,5 στρεμμάτων, «κείμενη εν θέσει Σούτσα-Μύλος κτηματικής περιφερείας Κοινότητος Κατάκαλης Νομού Γρεβενών και συνορευομένη γύρωθεν με δημοσίαν δασικήν έκτασιν». Είχαν προηγηθεί τα 83/78 και 82/22-11-78 πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής του Διευθυντή Δασών Γρεβενών.
Με τις αποφάσεις 44/1981 και 48/21-4-1981 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Γρεβενών (δικαστής ο πρωτοδίκης Κων/νος Σχοινάς) απορρίπτονται εφέσεις του Ελληνικού Δημοσίου κατά των 9/1979 και 10/1979 και καταγράφεται-αναγνωρίζεται η συνολική έκταση των 2,5 στρ. «συνορευομένη γύρωθεν, κατά τας τρεις μεν πλευράς αυτής με δημοσίαν δασικήν τοιαύτην κατά δε την ετέραν με δημόσιον δρόμον….Εντός του ως άνω επιδίκου υφίστατο παλαιόθεν υδρόμυλος..ίχνη δε διασώζονται και σήμερον…»
Αποκαλυπτικό είναι ότι το δικαστήριο και στις τέσσερις αποφάσεις του αναγνωρίζει ως «επίδικη» μόνο τις εκτάσεις των 1500m2 και 1000m2.
Είναι φανερό επίσης ότι και οι συγκεκριμένοι ιδιώτες θεωρούν ιδιοκτησία και ενδιαφέρονται ΜΟΝΟ για τα 2,5 στρ. και δεν εγείρουν καμία αξίωση ούτε αμφισβητούν τις δημόσιες δασικές εκτάσεις γύρω της!
Κατοχυρώνεται και πάλι ο δημόσιος χαρακτήρας των δασικών εκτάσεων όπως ίσχυε για δεκαετίες νωρίτερα και υπεράσπιζε και η τότε κοινοτική αρχή. Και κανείς ιδιώτης για πάνω από 30 χρόνια δε διανοήθηκε έστω να αμφισβητήσει αυτήν την αλήθεια και να αντιστρατευτεί με αβάσιμους ισχυρισμούς τα συμφέροντα ενός ολόκληρου χωριού!
Κι ενώ κατέχουν ασήμαντη πατρική περιουσία και σπίτι στο χωριό, στην ηλικία των 80 χρόνων με οποία «θεία επιφοίτηση είδε το φως το αληθινό» και θυμήθηκε ότι ¨κατέχει κληρονομικώ δικαίω¨ τεράστια ακίνητη περιουσία εκατομμυρίων ευρώ των χιλιάδων στρεμμάτων των δημοσίων δασών! Απίστευτες καταστάσεις! Κι όμως βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος για να περπατήσουν!.
Κατόπιν αίτησης του Α. Λ., διαμορφώνονται οι αποφάσεις α}3349/4-7-2013 Του Τμήματος Τοπογραφίας και Εποικισμού Αναδασμού Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνοτροφίας της Π. Ε. Γρεβενών(Δ/ντης ο Ν. Χ.) μετά από Γνωμοδότηση της Επιτροπής του άρθρου 22 του Ν.674/1977(αποτελούμενη από τους εντεταλμένους υπαλλήλους Κ. Ν. - Ε. Μ. και Ε. Χ.) και β}το υπ΄ αριθμόν πρωτοκόλλου 3233/23-6-2013 της ίδιας υπηρεσίας , με τις οποίες [[…Διορθώνουμε τα κτηματολογικά στοιχεία του αναδασμού αγροκτήματος Κατάκαλης ..εκ του λανθασμένου: Δάσος Ελληνικού Δημοσίου, Στο ορθό: Δάσος πυκνό-διαχωρισθέν υπέρ ιδιοκτητών (οι υπογραμμίσεις δικές μας)]]. Το δημόσιο δάσος που «διορθώνεται» είναι τα τεμάχια 1 και 248 και συνολικής έκτασης 6953,735 στρεμμάτων!
Το όλο νομοθετικό πλαίσιο που υφίσταται και σήμερα δεν προστατεύει τη δημόσια περιουσία, τα δημόσια δάση. Τα αφήνει εκτεθειμένα στις όποιες «διεκδικήσεις» εμφανιζόμενων-δήθεν τσιφλικάδικω δικαίω-κληρονόμων και στην επιχειρηματική «αξιοποίηση» με την εξολόθρευση του δασικού πλούτου και την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Οι κάτοικοι της Κατάκαλης όταν πληροφορήθηκαν τις διεκδικήσεις του Α. Λ. συγκάλεσαν Γενική Συνέλευση, (Δευτέρα 09-09-2013)
συγκρότησαν Συντονιστική Επιτροπή και ζήτησαν τη συνδρομή του Δήμου Δεσκάτης. Τους έβαλαν όμως στον ύπνο! Το πρόβλημα υπήρξε στοιχείο αντιπαράθεσης και υποσχέσεων και στις εκλογές του 2014 αλλά «άνθρακες ο θησαυρός» με τη συμπαράσταση και την ενασχόληση του Δήμου με αυτό το καυτό θέμα για τους Κατακαλιώτες!
Στη συνέχεια ο Α. Λ.(1938) κάνει την 12442/15-11-2013 πράξη αποδοχής κληρονομιάς στη συμβολαιογράφο Κοζάνης Ά. Ν.-Τ. για « δικαιούμενη κληρονομιά» 1303,825 στρεμμάτων από τα συνολικά 6953,735 της αποχαρακτηρισθείσας –και ιδιοποιούμενης-δημοσίας δασικής έκτασης, σε τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού Γ. Τ.. Κατέθεσε για αυτό και αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας τα 1303,825στρέμματα, που εκδικάστηκε 23/3/2017 από το Μονομελές Πρωτοδικείο Γρεβενών(δικαστής η πρωτοδίκης Β. Δ.).
Το θέμα λαμβάνει διαστάσεις. Ηδη η ΕΡΤ-3 Κοζάνης με το δημοσιογράφο Μάκη Νασιάδη το έχει προβάλει τόσο στο ert3.gr, στο ραδιόφωνο, όσο και στο τηλεοπτικό κανάλι στην πρωινή του εκπομπή και στο βραδινό δελτίο ειδήσεων της 6-9-2018 ύστερα από επιτόπιο ρεπορτάζ.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Τρίτης 18/9/2018 συζητήθηκε το υπ΄αρ. 20 της ημερήσιας διάταξης « Ενημέρωση-απόψεις σχετικά με τις διεκδικήσεις του δημοσίου δάσους της Τ.Κ Κατάκαλης».
Και υπάρχει συνέχεια για να προασπίσει η Κατάκαλη το δίκιο της!
Συντονιστική επιτροπή Κατάκαλης
